Vorige week zei een cliënt dat tegen me. Ik keek haar verbaasd aan. 'Dat ik wat heb?'
'Nou, die hooggevoeligheid. Dat lijkt me hartstikke vervelend.'
'Nou, die hooggevoeligheid. Dat lijkt me hartstikke vervelend.'
Het is niet voor het eerst dat ik
dat hoor. Een andere variant is dat men het zielig voor me vindt. Veel mensen
denken dat hooggevoeligheid een vervelende ziekte is. Dat wil ik meteen
rechtzetten. Hooggevoeligheid is geen ziekte maar juist een prachtige eigenschap.
Ok, als je er nog niet bewust van bent dan kun je er flink last van hebben. Een
eerste stap is het erkennen dat je nu eenmaal een gevoeliger zenuwstelsel hebt.
Ik houd helemaal niet van hokjes, maar toen ik eenmaal wist dat mijn extreme
vermoeidheid werd veroorzaakt door de hooggevoeligheid en ik als een spons
emoties van anderen bleek op te zuigen, kon ik daar wel mijn leefstijl op aanpassen,
waardoor mijn energieniveau verbeterde. Dus meer balans tussen in- en ontspanning,
voldoende bewegen om zo bewust te zijn van mijn eigen lichaam, goede voeding en
doen wat mijn hart me ingeeft en niet wat mijn hoofd wil.
Als
je mocht kiezen
Vaak leggen mensen mij de volgende vraag
voor als ze mijn boek hebben gelezen: wat als je opnieuw geboren kan worden. Kies je dan voor een leven met of zonder hooggevoeligheid? Zonder twijfel zeg
ik dan: met! Dat geeft meestal een hoop verbazing, ze verwachten het andere
antwoord. Je hebt zo'n zwaar pad, je bent sneller moe, moet continu dingen
afwegen. Dat moet je toch niet willen? Maar deze eigenschap heeft me zoveel
gebracht. Ja, het was (en is regelmatig nog) pittig. Ook ik ben nog zoekende,
al slaat de weegschaal inmiddels wel de positieve kant op. Maar ik heb het
gevoel dat ik daardoor wel echt leef.
Bewust
leven
Dagelijks moet ik heel bewust met
mijn energie omgaan. Waar wil ik mijn energie aan besteden? Dat maakt dat ik
effectief werk/leef. Ik wil mijn kostbare energie natuurlijk niet aan nutteloze
dingen kwijtraken. Als ik de deur uitloop, zonder eerst heel bewust mijn eigen
lijf te voelen, dan zit ik zo bij een ander en kan mijn stemming ineens omslaan.
Van blij naar boos of juist heel verdrietig. Net wat ik dan oppik. Dat vreet
natuurlijk energie. Ook moet ik opletten wat ik in mijn mond stop, omdat mijn
lichaam nu eenmaal gevoeliger reageert.
Natuurlijk snak ik zo nu en dan
ook wel eens naar een dag waar ik daar geen rekening mee hoef te houden, en zou
ik willen dat ik gewoon zonder problemen fulltime kan werken en vervolgens nog
een heel weekend kan feesten.
Intens
genieten
Maar juist dankzij die
gevoeligheid maak ik ook zulke mooie dingen mee. Ik beleef alles veel intenser.
Bijvoorbeeld een avond theater, dat raakt mij echt in het hart en als ik daar
een week later aan terugdenk kan ik het gevoel zo weer oproepen. Van mooie
dingen in de natuur, die een ander misschien minder snel opmerkt, kan ik heel
erg genieten.
Ook heb ik vaak diepe en
openhartige gesprekken met mensen op de meest bijzondere locaties zoals bij een
bushalte of een pashokje. Iets wat veel hooggevoeligen zullen herkennen.
Wildvreemde personen leggen hun hele ziel en zaligheid bij je bloot. Daardoor
heb ik op jonge leeftijd al veel mogen leren over het leven. En wanneer ik werk
in mijn eigen praktijk is mijn hooggevoeligheid ook een grote pre. Ik voel al
snel aan waar de oorzaak van een probleem zit, kan tussen de regels door
luisteren en weet wat ik mag doen om mensen op hun gemak te laten voelen. Iets
waar ik allemaal geen moeite voor hoef te doen, maar dankzij mijn eigenschap
van nature bezit.
"Het is hoe jij het ziet, hoe
mooi kan het leven zijn..."