Zes maanden later...

Vandaag is het precies een half jaar geleden dat mijn 'kindje' het levenslicht zag. Er kwam daarmee een einde aan een zeer intensieve en emotionele periode. Ruim twee jaar lang had ik er met heel mijn ziel en zaligheid aan gewerkt.
...Dat mijn boek zoveel zou losmaken had ik op dat moment nog niet kunnen bedenken.

Ik ben de afgelopen periode echt overspoeld door reacties van lezers. Men vindt er veel herkenning in, zien ineens verbanden met hun eigen klachten, zijn geraakt door het verhaal, durven na het lezen van het boek ook het roer om te gooien, delen hun eigen levensverhaal... Het is te veel om hier in het kort samen te vatten. Hartverwarmend om al die mooie woorden te mogen ontvangen.

De tweede druk was al snel een feit en vorige week kreeg ik weer een mooi cadeau. Mijn boek is voor visueel gehandicapten beschikbaar op Daisy-rom en braille. ...Ik wil zoveel mogelijk mensen bereiken met mijn verhaal, dat gaat op deze wijze wel lukken!

De rollercoaster waar ik al die tijd in zat is nog steeds niet tot stilstand gekomen. Het op papier zetten van mijn verhaal heeft een behoorlijke impact op mij gehad, waar ik nog steeds de naweeën van heb. Net een echte zwangerschap, dan moet je immers ook ontzwangeren. ;-)

De vraag die mij bijna voortdurend word gesteld: komt er een deel 2? ...Ja, ik denk dat die er ook gaat komen. Ooit. Eerst nog even bijkomen en vooral GENIETEN van al het moois dat er op me afkomt!