maandag 27 oktober 2014

Zondag 2 november te gast in KRO’s De Reünie

‘Goedemiddag, u spreekt met KRO De Reünie, mogen we u wat vragen?’ Zo begon het telefoongesprek afgelopen februari. Ze hadden een oud-klasgenoot van mij benaderd om mee te werken aan het programma. Hij stemde toe en dan gaan ze klasgenoten zoeken. Met wie ging hij om? Aan wie heeft hij herinneringen? Na een korte speurtocht (lang leve Google) kwamen ze erachter dat ik - net als die oud-klasgenoot - een autobiografisch boek heb geschreven én tenen lees. Vooral dat laatste trok meteen de aandacht. De nieuwsgierigheid bij presentator Rob Kamphues werd ook aangewakkerd en hij wilde maar wat graag zijn tenen laten lezen.

Filmen in Volendam 
Eind maart ben ik samen met Rob en een filmploeg in Volendam (het dorp dat belangrijk is geweest voor mijn ontwikkeling en waar mijn boek zich grotendeels afspeelt) een dag wezen filmen. Ik vertelde hem daar al lopend langs het IJsselmeer over mijn proces. Heel intensief was dat. Vooral omdat het even zoeken was naar wat we gingen uitlichten; mijn verhaal heeft vele facetten. Uren zijn we bezig geweest, voor een filmpje van een paar minuten…
De manier waarop ze werken heb ik als prettig ervaren. Integer en met respect, precies zoals het programma ook overkomt op televisie. Zo had ik volledige inspraak over wat ik wilde vertellen én wat vooral niet ter sprake mocht komen i.v.m. privacygevoelige gegevens. Dat was voor mij trouwens wel een vereiste; ik wil geen speelbal zijn van een tv-programma dat ten koste van alles hoge kijkcijfers wil scoren. Nee, het moet ‘voedende’ televisie zijn. Vanaf het eerste moment aan de telefoon voelde ik al dat het met dit programma helemaal goed zat. Ze gaan heel zorgvuldig met alles om en werken er echt met hart en ziel aan. Twee maanden zijn ze bezig met één aflevering!
Zelf wilde ik graag de positieve kant van hooggevoeligheid op de voorgrond zetten. Te vaak wordt dat namelijk nog als last neergezet. Met mijn verhaal wil ik laten zien dat wanneer je deze eigenschap erkent, en aan jezelf gaat werken, je dan hooggevoeligheid als iets heel moois en krachtigs kan gaan inzetten.
Ontmoeting met oud-klasgenoten in de studio
Half april ontmoette ik dertien van mijn oud-klasgenoten in de studio in Hilversum. Heel bijzonder om elkaar na achttien jaar weer terug te zien. Voor mij was het best wel spannend en ook emotioneel om de mensen uit die periode weer te ontmoeten. Het deed me terugdenken aan een niet altijd zo leuke tijd. In de eindexamenklas werd ik namelijk ziek (de start van een ruim tien jaar lang periode van extreme vermoeidheid) was daardoor veel afwezig en kreeg te maken met onbegrip. Hoe dachten zij toen over mij? Hebben ze gemerkt dat ik vaak afwezig was?
En natuurlijk wil je elkaar dan meteen van alles gaan vragen, maar dat mocht niet om het verrassingseffect tijdens de opname te behouden. Dat zorgde nog voor grappige taferelen bij de lunch vooraf. ‘Vertelde je nou net dat je je kinderen naar school hebt gebracht? …Heb je kinderen? …Jij?!’
Ruim twee uur duurde de opname in de studio. Dat vloog om. In één take wordt het opgenomen, om het spontane te behouden. Het ene bijzondere verhaal na het andere kwam voorbij. Je krijgt een heel unieke inkijk in andermans leven. Het gaat denk veel dieper dan dat je op een gewone reünie zult ervaren. En doordat het in een ´klas´ wordt opgenomen, krijg je ook echt dat klasgevoel. Het was alsof we terug in de tijd waren.

Tenen lezen
In de studio heb ik ten overstaan van mijn oud-klasgenoten de tenen gelezen van Rob Kamphues. Het is voor velen een nog onbekend fenomeen en dat riep dus verbazing en vele vragen op. Dat zorgde voor leuke momenten. Vroeger was ik ook heel stil en verlegen. Nu pakte ik mijn podium en praatte er op los. Dat was ook wel verrassend voor mijn oud-klasgenoten. ´Waar is dat stille meisje gebleven? Je praat zoveel,´ was de reactie van een oud-klasgenote.
Voor mij was is het goed geweest om de mensen van toen weer te ontmoeten. Oude pijnen vanwege het onbegrip destijds heb ik hierdoor een plekje kunnen geven. Opgelucht en vol energie kwam ik die dag weer thuis.

Het is een uitzending geworden vol met prachtige, ontroerende, grappige en krachtige verhalen. Echt een heel bijzondere ervaring en ik ben dankbaar dat ik hieraan mocht meewerken.

Zelf heb ik nog niets gezien, dus ben ook erg benieuwd naar het resultaat!


Zondag 2 november, 20.20 uur op NPO 1.