The weeks after...

Zo'n drie weken ligt mijn boek nu in de 'schappen' en wat is er veel gebeurd! Sinds vorig weekend ben ik eindelijk weer een beetje geland.
Vele reacties heb ik al mogen ontvangen. 'Live', via telefoon, mail, kaartje... Hartverwarmend en bijzonder om te horen/lezen wat mijn verhaal met een ander mag doen.

Eind juni gaf ik een lezing in de bibliotheek in mijn woonplaats. Vooraf waren er 15 kaartjes
verkocht, wat ik al best veel vond. Toen die avond de deuren open werden gezet, bleven de mensen naar binnen stromen. Ik moest mezelf regelmatig even knijpen. Dit was toch niet waar? Ik droomde. Kwamen al die mensen echt voor mij? Tegelijkertijd sloeg de schrik me om het hart en het liefste wilde ik via de achteruitgang vluchten. Ik houd er namelijk helemaal niet van om in the spotlight te staan en een grote groep mensen toe te spreken... en nu waren het er ineens wel heel veel. Maar toen ik eenmaal die drempel over was, stond ik er en kon ik mijn verhaal op een rustige en duidelijke manier overbrengen. De zenuwen waren in één klap weg. Wonderbaarlijk hoe zoiets werkt.
Al tijdens de pauze kwamen de mensen naar me toe om hun verhaal te delen. Men was geraakt. Het zorgde voor herkenning. Niet alleen mensen die hooggevoelig zijn, maar ook mensen die bv. reuma hebben en de pijn van het onbegrip ook regelmatig voelen.
Mijn verhaal is overigens niet alleen maar kommer en kwel. Diverse lezers hebben al ontzettend moeten lachen om de avonturen die ik mee heb mogen maken. 'Je bent er heel sterk uitgekomen,' krijg ik ook keer op keer te horen. Inderdaad en dat is wat ik met mijn verhaal ook graag wil overbrengen. Hoe diep je ook zit, hoeveel tegenslag je ook op je pad krijgt...de zon gaat altijd weer schijnen en de minder leuke dingen zal je gaan zien als mooie levenslessen!

Met mijn boek gaat het goed. Deze week gaat het 250e exemplaar de deur uit! Reden voor een feestje.
Ik hoop nog vaak mijn verhaal te mogen delen en vele mensen hierdoor te kunnen bereiken! ...A woman with a mission ;)

Recensie

Geschreven door Femke de Grijs - Toegepast Psycholoog (gespecialiseerd in hoger opgeleide HSP & vermoeidheid) 

Marie is een jonge, hooggevoelige vrouw en heeft last van vermoeidheid. Zo kan ze, ondanks dat ze het wel graag wil, niet fulltime werken. Daarnaast heeft ze vaak last van haar keel en kan soms geen hap door haar mond krijgen. Omgaan met emoties, zoals verdriet vindt ze lastig en humor zet ze als hulpmiddel in, om om te gaan met situaties. Dit ‘weglachen’ heeft ook nadelen. Marie heeft opgekropt, stil verdriet wat niet is geuit.

Dit boek bestaat uit 3 delen, waarin Marie haar weg naar herstel beschrijft. Iets wat Marie kracht geeft is muziek van Lotte & Joris en Volendam. Deze muzikanten en plek zullen een grote rol spelen bij haar weg naar herstel, net zoals inzichten in vorige levens die hiermee verbonden zijn. Gaandeweg het boek wordt steeds duidelijker waarom dit zo is. Zo krijgt Marie te maken met allerlei paranormale waarnemingen; zo ruikt ze bijvoorbeeld af en toe een indringende brandlucht of ziet ze entiteiten (zoals overleden mensen) die niet iedereen waarneemt.

Lees hier verder.

Lezing Bibliotheek De Lier

Donderdag 27 juni geef ik een lezing over mijn boek in Bibliotheek De Lier.
Kaartjes hiervoor zijn verkrijgbaar bij alle vestigingen van Bibliotheek Westland en via de website. De kaartjes kosten € 2,50 voor leden van Bibliotheek Westland en € 5,- voor niet-leden. De aanvang van de lezing is 20.00 uur.

Meer informatie:
http://www.bibliotheekwestland.nl/nieuws/80449.lezing-danielle-van-der-stap.html

Reportage op de lokale televisie van Volendam

Vanaf vandaag is 'Het stille verdriet' verkrijgbaar!

Het boek is rechtstreeks bij mij te bestellen, te verkrijgen bij één van de (online) verkooppunten en verder te bestellen via iedere boekwinkel.
De prijs van het boek is € 16.90 (excl. € 2.70 verzendkosten).

Beelden van de boekpresentatie op 9 juni in Volendam

 

 

This is the moment...

Gisteren was het grote moment daar.... Ik ging mijn 'kindje' dan eindelijk presenteren aan de wereld. In Volendam. Het dorp wat een grote bijdrage heeft geleverd aan mijn ontwikkeling. De hele week verbleef ik er al om de laatste dingen te regelen. Hoe dichter de dag naderde, hoe nerveuzer ik werd.
Waar was ik aan begonnen? Een boek schrijven is één ding, maar het dan ook nog te moeten presenteren... Ik ben niet iemand die graag in the spotlight staat en een groep mensen toespreken is dus ook zeker niet mijn hobby. En dan was het ook nog een zo'n persoonlijk verhaal wat ik nu ging delen.

Van tevoren was ik bloednerveus, ik stond te wiebelen op mijn benen, had het bloedheet en wilde het liefste de deur uitlopen om heerlijk op een terras op de dijk te gaan zitten.
Er waren vele mensen aanwezig. Familie, vrienden, kennissen, (oud-)collega's, (oud-)studiegenoten. Echt hartverwarmend!
Zo nu en dan raakte ik even de draad kwijt of moest ik tijdelijk stoppen omdat de emoties even te heftig werden, maar uiteindelijk kwam het helemaal goed! Ik heb het gedaan. Mijn verhaal is nu de wereld in! Vanaf donderdag is het boek verkrijgbaar.
Ik hoop dat het vele mensen mag bereiken, het is een boek met een boodschap voor velen!

De komende dagen ga ik nog even bijkomen van deze 'bevalling'. Ruim twee jaar lang ben ik dag en nacht met het boek bezig geweest. Eindelijk mag ik achterover gaan leunen... Voor even dan ;)

Voor meer foto's van de presentatie kun je kijken op: www.facebook.com/hetstilleverdriet