Straling het nieuwe roken

Zo mooi om te zien dat steeds meer mensen zich bewust worden van wat straling met ons doet. Goed dat mensen zoals Doutzen, met een groot bereik, dit via een bericht delen. Moedig ook.

Straling is onzichtbaar, maar het doet veel met ons lichaam. Een hoop mensen doen het af als grote onzin, dat zie je ook onder het bericht van Doutzen. “Het is nooit bewezen, het bestaat niet dat je daar ziek van kunt worden, het zit tussen je oren…” Was dat laatste maar waar, dat is makkelijker te verhelpen dan een hele regering ervan te moeten overtuigen wat het 5G netwerk voor onze gezondheid gaat betekenen.

ERVARINGSDESKUNDIGE

Ik mag mezelf ervaringsdeskundige noemen als het gaat om stralingsklachten.  Als ik in ruimtes en op plekken met teveel straling ben, reageert mijn lichaam heftig. Ik word dood- en doodmoe, krijg griepverschijnselen, voel me lusteloos, depressief, kan niet meer helder nadenken, heb het gevoel alsof mijn hoofd in de fik staat, word misselijk… En dit zijn nog maar een paar van de effecten, die nog dagenlang kunnen aanhouden. En het wordt steeds lastiger om plekken te vinden waar ik even kan ont- en opladen zonder ‘plat gestraald’ te worden. Ruim 3,5 jaar geleden heb ik al eens een blog erover geschreven. https://bit.ly/30hrrd1

KANARIEPIETJES

Ik weet ook, het is er en het hoort nu eenmaal bij deze tijd, en nee ik kies niet voor een slachtofferrol en leef mijn leven maar ga er wel bewust mee om. Het is ook goed om ons af te vragen tot hoever we moeten gaan. Ik zie de hooggevoelige mensen als de kanariepietjes die de mijn in worden gestuurd. Wij vallen als eerste neer. Ons gestel is nu eenmaal fijngevoeliger. Straling is het nieuwe roken. Over 20 jaar komen we erachter dat het eigenlijk toch niet zo goed was voor ons. Laten we daar niet op wachten.

VAGE KLACHTEN

Een hoop mensen lopen rond met onverklaarbare en vage klachten die door straling veroorzaakt worden maar waar ze geen weet van hebben. Zo kan het ook een oorzaak zijn van slaapproblemen. Als in mijn praktijk iemand daarover spreek, is een van de eerste dingen die ik vraag: ligt er ’s nachts een mobiele telefoon op je nachtkastje? Vaak krijg ik dan een bevestigend antwoord (90% gebruikt hem als wekker!) en is men verbaast dat het daardoor kan komen. Na hun telefoon (volledig!) uit te hebben gezet, of zelfs compleet uit hun slaapkamer te hebben verbannen, blijken ze inderdaad beter te slapen.
Een mobiel zoekt iedere paar seconde contact met een zendmast. Jouw systeem pikt dat onbewust op. Alsof er continu iemand op je rug tikt. Gevolg: je lichaam kan niet rusten.

Het is tegenwoordig zo normaal dat we de hele dag, zelfs hele jonge kinderen, continu met dat schermpje in ons handen zitten, maar het is minder onschuldig dan ons nu wordt voorgehouden. En dan heb ik het nog niet eens over de andere effecten zoals bijziendheid en overprikkelde hersenen met een burn-out als gevolg.

TEKEN DE PETITIE

Daarom, lees de tips van Doutzen eens door en teken ook meteen de petitie om 5G te stoppen en de stralingsnorm te beperken. Als je het niet voor jezelf doet, doe het dan voor de toekomst van onze kinderen en de mensen die hier veel hinder van ondervinden. Die groep zal steeds groter worden. Het wordt tijd dat Nederland, (het land in Europa met de hoogste stralingsnorm en grootste stralingsdichtheid!) eens wakker wordt. Dit kan zo niet doorgaan.

https://petities.nl/petitions/geen-5g-netwerk-maar-een-verlaagde-stralingsnorm?locale=nl&fbclid=IwAR24t7qYuRePTJI9xX5BldNp-otcw7RCRiIbXcOfS93uLtavERl9_4hXWVs

Of deze, met al ruim 17.500 ondertekeningen. www.verminderelectrosmog.nl/petititie/ondertekenen

#ditmoestikevenkwijt #allesvooreengezondewereld #samenstaanwesterker #NLwordwakker! #bewustwording

Stilte na de storm (deel 2)

Ik had me van alles voorgenomen. Eindelijk kon ik de klussen afmaken in mijn nieuwe huisje en zou ik dingen gaan doen die ik me al maanden, misschien zelfs al jaren voornam. Van dat alles kwam niets terecht… Mijn 1 maand sabbatical, werden er 2 en uiteindelijk zelfs 4. Ik sliep veel en het grootste gedeelte van de dag bracht ik door op de bank. Ik ging veel lezen, nadenken, voelen. Oude herinneringen kwamen boven en kon ik een plekje gaan geven. 

Hoe moe ik ook was, ik ging iedere dag wandelen. Heerlijk met mijn hoofd in de wind, even zitten aan het water. Door de ruimte die ik mezelf gaf, kreeg ik veel nieuwe inzichten en zag in dat ik mijn leven echt anders mag gaan indelen. Mijn lichaam gaf me duidelijke signalen dat ik nog niet het juiste pad bewandel. Zo eis ik bijvoorbeeld nog te veel van mezelf. Mijn buren werken fulltime en zijn daarnaast heel actief. Dat moet ik toch ook kunnen? Zelfs mensen die twee keer zo oud zijn als ik, kunnen veel meer doen. Waarom ik dan niet? ...Dit is duidelijk een stukje dat ik nog niet geaccepteerd had (en heb). 

Hoe langer ik thuis zat, hoe vermoeider ik werd. Ik had natuurlijk de gelegenheid om veel in mijn hoofd te kunnen zitten. Dat vreet energie. Maar ik merkte dat er ook iets anders was. Door mijn sabbatical kwam ik dichter bij mijn gevoel en op een dag gaf mijn intuïtie aan dat er iets in mijn huis niet klopte. Het is een heerlijk huis maar ik was al die maanden dat ik er woonde nog geen enkele keer fit opgestaan. Logisch, zei mijn hoofd. Mijn werk, studie en de verhuizing was een uitputtende combinatie geweest. ‘Straling’ plopte in me op. Straling?! Nu ben ik geen voorstander van wifi in huis, dus heb dat ook niet. Onbewust heb ik waarschijnlijk al aangevoeld dat ik daar niet van opknap. Toen ik verjaardagsvisite kreeg en men vroeg om de wificode dacht men dat ik een grap maakte toen ik zei dat ik dat niet had. ‘Ja dag, je wil hem gewoon niet geven,’ zei een nicht. Mijn neefje van twaalf vond het maar ouderwets. ‘Heb jij internet via een kabel?!’ Zijn ogen rolden er bijna uit. Dat dat nog bestond!

Ondanks dat ik zelf dus geen wifi heb, en buiten mijn mobiele telefoon (die ik 's nachts volledig uitzet) geen andere apparaten met straling heb, komen er wel minstens 24 verbindingen van buren mijn huis binnen. Dat gaf mij wel een benauwd gevoel. En ook heb ik zicht op een ‘prachtige’ zendmast. Sinds ik mijn werk had neergelegd was ik veel meer thuis, raakte ik steeds vermoeider, voelde me onrustig, had ik een vervelende druk op mijn hoofd, en zat mijn nek muurvast. Ik weet dat aan de stress dat nu loskwam. Toch volgde ik mijn ingeving en zocht contact met een bedrijf dat gespecialiseerd is in het omgaan met straling. Ze kwamen meten. Mijn ingeving klopte, er werd een hoge straling gemeten in mijn huis, afkomstig van de zendmast. Wat nu? Ik wil niet weer verhuizen. Ik heb nu een speciale energieplaat die de straling ‘afketst’. Sinds ik mijn nieuwe vriend, zoals ik hem gekscherend noem, in huis heb, slaap ik inderdaad weer beter. Echt uitgerust word ik nog niet wakker, maar er spelen ook nog andere dingen wat energie kost. De druk op mijn hoofd en nekpijn zijn in ieder geval weg. Ik heb hem nog te kort om echt duidelijk resultaat te hebben. Dat zal de komende maanden uitwijzen.

Het was een vruchtbare periode want niet veel later kwam het volgende mooie inzicht op mijn pad... ‘Dat is een heftig boek,’ zei de bibliotheekmedewerkster toen ik het gereserveerde boek kwam ophalen. ‘Ja, de titel klinkt niet heel uitnodigend maar ik heb sterk het gevoel dat ik dit moet lezen.’

In de volgende blog deel 3.